ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ;
ΗΤΑΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΕΚΝΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ;


Υποτίθεται οτι ο Ιωσήφ παντρεύτηκε τη Μαρία για να μην ξεσπάσει σκάνδαλο με τη γέννηση του βρέφους και για να την προστατεύσει. Μπορεί όμως να είχε γίνει τέτοιος γάμος; Ο Ιωσήφ ήταν υπερήλικας, ανίκανος δηλαδή και κατά την παράδοση χήρος με παιδιά.
Δεν μπορούσε όμως να έχει γίνει τέτοιος γάμος. Το Ταλμούδ (TALMUD: ARAKH 5,6 / KETH 13,5 / NED 11,12 / KETH 5,6), έδινε 2 εβδομάδες διορία στον ανίκανο σύζυγο. Αμέσως μετά, το δικαστήριο έβγαζε το διαζύγιο. Στο Ισραήλ ο γάμος, που για τον άνδρα έπρεπε να γίνει το αργότερο στα 18, είχε για μοναδικό σκοπό την τεκνοποίηση. Το να παντρευτεί κανείς έναν άνδρα ανίκανο ή μια γυναίκα στείρα, ισοδυναμούσε με ανηθικότητα και παραβίαση του Νόμου. Η Μαρία λοιπόν, δεν μπορούσε να αποκτήσει τέκνο από το γάμο της με τον Ιωσήφ – γέροντα ανίκανο όντα. Σύμφωνα με το Νόμο του Μωϋσή (Δευτερονόμιο ΚΒ’ 21) κάθε κοπέλα που έχανε μυστικά την παρθενία της, έπρεπε να λιθοβοληθεί μόλις την ανακάλυπταν. Όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, δεν αναφέρεται πουθενά οτι σχολιάστηκε αρνητικά από την τοπική κοινωνία. Ο μικρός Χριστός άλλωστε, έγινε δεκτός στο χωριό του, χωρίς να είναι στιγματισμένος. Δωδεκαετής πήγε στο Ναό, παρακολουθούσε τις διδασκαλίες στη Συναγωγή, του έγινε περιτομή και γενικά συμμετείχε στα έθιμα του τόπου του. Άρα στην τοπική κοινωνία ήταν γνωστή η πραγματικότητα για το ποιος ήταν ο φυσικός πατέρας του Ιησού και σύζυγος της Μαρίας – αυτός που τώρα αγνοούμε. Ένας πατέρας βιολογικός, που δεν προξενούσε περιέργειες ή σχόλια.
Υπάρχουν όμως και πολλές ενδείξεις για το οτι η Μαρία είχε κι άλλα παιδιά.
Ο Λουκάς (Β’7), αναφέρει: «….και έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον». Άρα υπάρχουν και άλλα παιδιά. Αν ο Ιησούς ήταν το μοναδικό παιδί της, θα έλεγε: «τον μονογενή» ή κάτι παρόμοιο. Η διευκρίνιση για το ότι ήταν ο πρωτότοκος, σημαίνει οτι υπάρχει και δευτερότοκο ή και άλλο παιδί. Όχι του Ιωσήφ, γιατί ο Λουκάς, αφού αναφέρει ότι περιτμήθηκε ο υιός και ονομάστηκε Ιησούς, (Β’ 21), τον πήγαν στα Ιεροσόλυμα για τη θυσία των πρωτότοκων αγοριών : «καθώς γέγραπται εν νόμω Κυρίου ότι παν άρσεν διανοίγον μήτραν, άγιον τω Κυρίω κληθήσεται και του δούναι θυσίαν κατά το ειρημένον εν νόμω Κυρίου» Λουκάς Β’ 23-24.
Αν λοιπόν ο Ιησούς ήταν ο πρωτότοκος του Ιωσήφ, αυτός δε μπορούσε να έχει άλλα παιδιά πριν. Ένας άντρας, μπορούσε να προσφέρει αυτή τη θυσία μόνο μια φορά στη ζωή του. Αν ο Ιωσήφ ήταν χήρος και είχε άλλα παιδιά, τότε γιατί έκανε στο Ναό τη Θυσία των Πρωτότοκων; Άρα οι αδελφοί και οι αδελφές του Ιησού γεννήθηκαν από τη Μαρία μετά και όχι με πατέρα τον γέροντα Ιωσήφ.
Ισχυρίζονται κάποιοι οτι ο όρος «αδελφοί» έχει συντροφική έννοια. Είναι αδέλφια μεταφορικά.
Οι αδελφοί του Ιησού, δεν είναι αδελφοί με συντροφική έννοια, γιατί διαχωρίζονται. Για παράδειγμα, ο Ιωάννης (Β’12) γράφει: «Μετά τούτο κατέβη εις Καπερναούμ αυτός και η μήτηρ αυτού και οι αδελφοί αυτού και οι μαθηταί αυτού και εκεί έμειναν ού πολλάς ημέρας…..». Ο Ματθαίος (ΙΒ’ 47-50) αναφέρει άλλο περιστατικό: «… ιδού η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου εστήκασιν έξω ζητούντες σε ιδείν, ο δε αποκριθείς είπε τω λέγοντι αυτώ• τις έστιν η μήτηρ μου και τίνες εισίν οι αδελφοί μου; και εκτείνας την χείραν αυτού επί τους μαθητάς αυτού έφη• ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου• όστις γαρ αν ποιήσει το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου αδελφός και αδελφή και μήτηρ εστίν». Εδώ είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο οτι άλλο αδελφοί κυριολεκτικά, συγγενείς εξ αίματος και άλλο «αδελφοί» - σύντροφοι αφού ο Ιησούς αρνείται τη συγγένεια αίματος ως ανώτερη της θρησκευτικής συγγένειας. Ο Μάρκος (ΣΤ’ 3) μας λέει ότι οι συγχωριανοί της «Αγίας Οικογένειας» τους γνωρίζουν και βλέποντάς τους λένε: «…ους ούτος έστιν ο τέκτων, ο υιός της Μαρίας, αδελφός δε Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος; και ουκ εισίν αι αδελφαί αυτού ώδε προς ημάς:». Ο Ιωάννης (Ζ’ 5) λέει πως : «ουδέ γάρ οι αδελφοί αυτού επίστευαν εις αυτόν».
Οι μαθητές του και τα πνευματικά του αδέλφια, όχι μόνο τον πίστευαν αλλά τον ακολουθούσαν παντού κατά πόδα, αφού ήταν γι’αυτούς ο Μεσσίας. Άρα δεν είναι «αδελφοί» που δεν τον πιστεύουν, αλλά φυσικά του αδέλφια– συγγενείς του.