Στην πραγματικότητα, η εκκλησία ως θεσμός, πάντα ήταν στο πλευρό των δυνατών και της εξουσίας. Βέβαια για να αποφύγει τη γενική κατακραυγή, αναγκάστηκε να «αντιταχθεί» μερικές φορές. Για παράδειγμα ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β΄ τοποθετήθηκε ενάντια στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και ενάντια στην εισβολή των Αμερικανών στο ΙΡΑΚ , όπως επίσης και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος. Θεωρητικά όμως.
Στην πράξη λίγα είναι τα παγκόσμια παραδείγματα. Ακόμα και αυτά τα λίγα όμως, αφορούσαν απλούς κληρικούς, και όχι υψηλόβαθμους παπάδες. Δηλαδή, εκπροσωπούσαν τον απλό Λαό.
Έτσι στην πρώτη εικόνα βλέπουμε τον παπα- Ανυπόμονο, από τους πιστότερους συντρόφους του Άρη στο βουνό, τον καιρό της Εθνικής Αντίστασης. Τότε που ο κλήρος έπαιζε σημαντικό ρόλο σε αυτήν, όπως μαρτυρεί ο Μανώλης Γλέζος. Ο ίδιος ο Δημήτρης Λιβιεράτος ανεβάζει την συμμετοχή του κλήρου στην Αντίσταση, σε πάνω από 2500 αντάρτες.
Στη δεύτερη εικόνα βλέπουμε τον Camilo Torres, καθολικό ιερέα και από τους θεωρητικούς της "Θεολογίας της απελευθέρωσης" ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια ένοπλης σύγκρουσης στην Κολομβία ως μέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού ( ELN ), της σημαντικότερης μαρξιστικής αντάρτικης ομάδας τότε (1967). Μία από τις πιο γνωστές του φράσεις είναι η "Αν ο Χριστός ήτανε ζωντανός σήμερα, θα ήταν οπωσδήποτε αντάρτης".
Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε τους σύγχρονούς μας Βουδιστές μοναχούς στην Μιανμάρ, οι οποίοι το 2007 ηγήθηκαν της εξέγερσης ενάντια στη στρατιωτική χούντα. Τον Φεβρουάριο του 2008 μάλιστα, τα ειδησεογραφικά δελτία ανέφεραν πως : «Ο βουδιστής μοναχός Ashin Kovida ανέλαβε πρόεδρος της "ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΗΣ ΒΙΡΜΑΝΪΑΣ". Ο Κovida ήταν επικεφαλής της ομάδας που οργάνωσε τις διαδηλώσεις τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Βιρμανία και μετά τη βίαιη καταστολή τους κατάφερε να διαφύγει στην Ταϋλάνδη, από όπου τώρα συντονίζει τον αγώνα κατά της χούντας».
Επιμένουμε όμως πως τα πιο πάνω παραδείγματα αφορούν τους Ιερείς – Λαό και όχι τις επίσημες εκκλησίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου