Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Εκκλησία: Το μεγάλο φαγοπότι

Αναδημοσίευση από http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=8364

του Αλέκου Λασκαράτου


Τελείωσαν, για φέτος, οι εορτασμοί για την Κοίμηση της Θεοτόκου, Τελείωσαν, για φέτος, οι λιτανείες και τα προσκυνήματα απλών πολιτών αλλά και πολιτικών σε «θαυματουργές» και μη εικόνες της Παναγίας. Τελείωσαν, και πάλι για φέτος, οι μεγάλες δοξολογίες με Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοπους, Μητροπολίτες, όλους ντυμένους στα χρυσά και πλουμιστά τους άμφια. Άντε και του χρόνου τέτοια μέρα πάλι.

Εκείνο που δεν τελείωσε και που θα συνεχίσει σε καθημερινή βάση, είναι η εκμετάλλευση των πιστών από την εκκλησία και το παπαδαριό. «Θαυματουργές» εικόνες και «άγια» λείψανα θα μεταφέρονται και θα εκτίθενται για προσκύνημα σε διάφορες εκκλησίες για το καλό των πιστών και του παγκαριού της τοπικής εκκλησίας (με κάποια αντιπαροχή υποθέτω). Τα «μυστήρια» του γάμου και της βάπτισης θα δώσουν και θα πάρουν, τα τρισάγια, τα ευχέλαια, η επίκληση ονομάτων κατά τη θεία λειτουργία, κατά παραγγελία των πιστών και φυσικά με το αντίστοιχο αντίτιμο, επίσης. Αυτό που λέμε στα καλά ελληνικά business as usual δηλαδή. Όσο περνάνε τα χρόνια, αυτή η κατάσταση μου φέρνει όλο και περισσότερη αναγούλα και επαναστατώ μέσα μου όλο και περισσότερο. Κορυφαίο παράδειγμα εκμετάλλευσης θεωρώ αυτό που έγινε πριν πολλά χρόνια με τον θρησκευτικό γάμο, τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου προσπάθησε να επιβάλει τον πολιτικό γάμο ως υποχρεωτικό και τον θρησκευτικό ως προαιρετικό. Η αντίδραση και οι απειλές της Εκκλησίας ήταν τέτοιες που ο Α. Παπανδρέου αποκεφάλισε τον, τότε, υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αντώνη Τρίτση και αναβάθμισε τον θρησκευτικό γάμο σε ισοδύναμο με τον πολιτικό. Γιατί όλα αυτά; Για την πίστη; Θα αστειεύεστε. Για το χρήμα, φυσικά, αποκλειστικά και μόνο. Ο γάμος για την εκκλησία μας, είναι ένα «μυστήριο» σύμφωνα με την ίδια της την ορολογία. Δηλαδή, μια τελετή κατά την οποία παρεμβαίνει το Άγιο Πνεύμα και ευλογεί τη διαδικασία. Το πιστεύει αυτό κανένας από τους παπάδες; Νομίζω κανένας. Άσε που, χωρίς να θέλω να είμαι βλάσφημος, πώς να κατέβει το έρημο το άγιο πνεύμα και να ευλογήσει την τελετή μέσα σε αυτό το συρφετό από προβολείς, φωτογραφικές μηχανές και βίντεο, απαστράπτοντα ρούχα, σχόλια για το αν το νυφικό είναι ωραίο και αν της πάει της νύφης, σχόλια για την κόμμωσή της, που της κόστισε, στην κυριολεξία, τα μαλλιά της κεφαλής της; Μη με ρωτήσετε γιατί αν είναι έτσι τα πράγματα, πως και η μεγάλη πλειοψηφία των γάμων τελείται σε εκκλησίες και όχι στα δημαρχεία. Η απάντηση είναι απλή. Η δίψα για γκλάμορ της καταπιεσμένης κοινωνίας μας.

Το φόρεμα της Παναγίας

Αναδημοσίευση από http://o-nekros.blogspot.com/2011/07/2.html

Το φόρεμα της Παναγίας - Παναγία των Βλαχερνών (2 Ιουλίου)

Περί της τιμίας Εσθήτος της Υπεραγίας Δεσποίνης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, εις τον Ναόν των Βλαχερνών

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΟΒΛΥΤΙΣΣΑ

Μια «κρυφή» εορτή αφιερωμένη στη «Μητέρα του Φωτός» είναι και η «Κατάθεσις της τιμίας Εσθήτος της Ύπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρναις» (473), όπως αναφέρει το ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 2 Ιουλίου, ημέρα που εορτάζεται επίσημα αυτό το γεγονός. Μάλιστα είναι η πρώτη και κυρία εορτή την ήμερα αυτή. Όντως είναι «κρυφή» εορτή, υπό την έννοια ότι ελάχιστοι γνωρίζουν για το θέμα αυτό, σε αντίθεση με την τίμια Ζώνη που γνωρίζουν πολλοί. […] Πώς λοιπόν έχει το θέμα, η ιστορία του ιερού αυτού κειμηλίου της Θεοτόκου πού ονομάζεται Εσθήτα και πώς έφθασε στην Κωνσταντινούπολη;


Τα ρούχα της Παναγίας

Αναδημοσίευση από http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=8314

του Κώστα Γιαννακίδη

Το χρήμα είναι η γέφυρα που ενώνει το καλό με το κακό, τον πόνο με την απονιά, την πίστη με το δόλο. Δείτε το μέσα στα δάκρυα των ανθρώπων που σήμερα προσέρχονται γονατιστοί ή απελπισμένοι για το τάμα προς τη Θεοτόκο. Αισθάνονται πως δεν αρκεί η πίστη, η προσευχή δεν θα φτάσει μόνη της στον ουρανό. Θέλει και το τάμα. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει το μαύρο χρήμα που διακινείται σήμερα για τη Χάρη Της. Ίσως ούτε ο ίδιος ο Θεός. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι μετακινούνται, καταναλώνουν, προσεύχονται, ελπίζουν. Παζάρια, που εκμεταλλεύονται πρωτίστως μουσουλμάνοι, στήνονται σε μία τεράστια σειρά που κυκλώνει τη χώρα σαν γιρλάντα. Εκκλησίες φορούν τα καλά τους, παγκάρια που φουσκώνουν απ’ το βάρος, κεριά που λιώνουν, παχουλοί ιερείς κάτω από μαύρα ράσα, θαυματουργές εικόνες, άνθρωποι στα γόνατα, Δεκαπενταύγουστος. Σε τέσσερις μήνες έχει Χριστούγεννα. Και μετά από τέσσερις μήνες θα έχει Πάσχα. Και μετά πάλι Δεκαπενταύγουστο.

Ο πνευματικός δρόμος της πίστης μας είναι σπαρμένος από λείψανα. Από ανθρώπινα μέλη και αντικείμενα που λατρεύονται ως σκεύη θείας δύναμης. Αν μάλιστα δεν είχε μεσολαβήσει η Άλωση της Πόλης από τους άπιστους, η Βυζαντινή μας θρησκευτική κληρονομιά θα ήταν μεγαλύτερη και λαμπρότερη. Διότι οι ευσεβείς Βυζαντινοί Αυτοκράτορες είχαν διασώσει ανεκτίμητο πλούτο. Ο Ιουστινιανός έφερε στην Κωνσταντινούπολη τα οστά της αγίας Άννης, μητρός της Θεοτόκου, το πέτρινο χείλος από την πηγή του Ιακώβ και το στόμιο όπου κάθισε ο Ιησούς και συνομίλησε με τη Σαμαρείτιδα. Ο Ηράκλειος πήγε τον Τίμιο Σταυρό, τα καρφιά της Σταυρώσεως, το Άγιο Αίμα του Ιησού και τη μαρμάρινη λεκάνη όπου ένιψε τα πόδια των μαθητών Του. Ο Λέων ΣΤ ο Σοφός κουβάλησε τα οστά του αγίου Λαζάρου και της Μαρίας της Μαγδαληνής. Ο Ιωάννης Τσιμισκής κόμισε τα σανδάλια του Ιησού, ενώ με διάφορους τρόπους έφτασαν στην Πόλη το τραπέζι του Μυστικού Δείπνου, η σάλπιγγα που γκρέμισε τα τείχη της Ιεριχούς, τα δώρα των Μάγων, το αίμα από το κεφάλι του Ιησού και η σανίδα όπου απέθεσαν το σώμα Του μετά την αποκαθήλωση. Μάλιστα επάνω στη σανίδα είχαν αποτυπωθεί, ως σταγόνες κεριού, τα δάκρυα της Παναγίας. Τι έλειπε; Ίσως ένα σφραγισμένο μπουκάλι με την πνοή που εμφύσησε ο Θεός στον Αδάμ. Και κάτι ακόμα: ιερά κειμήλια της Θεοτόκου.

Ασφαλώς η Θεοτόκος ανέκαθεν κάλυπτε τις ανάγκες για επαφή με το χριστεπώνυμο πλήθος μέσω οραμάτων, ονείρων και εικόνων που κλαίνε πριν θαυματουργήσουν. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε και η ζώνη Της. Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές για το πώς η Τιμία Ζώνη έφτασε στη Μονή Βατοπαιδίου όπου βρίσκεται τα τελευταία 900 χρόνια και θαυματουργεί μετατρέποντας τις λίμνες σε οικόπεδα. Είναι επίσης αυτονόητο πως κανένα άλλο κομμάτι υφάσματος δεν έχει βγάλει περισσότερα χρήματα από την Τιμία Ζώνη. Σε κάθε έξοδο της από το Όρος εκτίθεται σε χρυσοφόρο προσκύνημα, ενώ συχνά κάνει και επισκέψεις σε σπίτια επιχειρηματιών ή πολιτικών-ποιος μπορεί να λησμονήσει την επίσκεψη της στον Ανδρέα Παπανδρέου έπειτα από πρόσκληση της Δήμητρας και συγκατάβαση του Εφραίμ; Θυμίζουμε πως σύμφωνα με τη χριστιανική μας πίστη, η Θεοτόκος κατά τη μετάσταση της στους ουρανούς έριξε τη Ζώνη Της στον Θωμά. Πρόκειται για μία απλή εβραϊκή ζώνη εποχής, χωρίς κάτι εξεζητημένο, φτιαγμένη από την ίδια τη Θεοτόκο που επέλεξε τρίχες καμήλας ως βασικό υλικό.

‘Όμως ενώ η ίδια έριξε τη Ζώνη κατά τη μετάσταση της στους ουρανούς, στα σπάργανα του (άδειου φυσικά) τάφου της βρέθηκαν και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Η Εσθήτα της Θεοτόκου ήταν το σκέπασμα που φορούσαν οι Εβραίες γυναίκες στην κεφαλή τους. Για δυσερμήνευτους λόγους, η Μεγαλόχαρη επέτρεψε να φτάσει το ένδυμα στην Πόλη με κοινό δόλο. Δύο ευγενείς το εντόπισαν στην Ιουδαία και ουσιαστικά το έκλεψαν από τη γυναίκα που το κρατούσε. Ευρηματικοί, δηλαδή παμπόνηροι, αντικατέστησαν το ξύλινο κιβώτιο που έφερε το ύφασμα με ένα άλλο, εντελώς ίδιο. Το ιερό κειμήλιο τοποθετήθηκε στο ναό των Βλαχερνών και λέγεται πως αργότερα μεταφέρθηκε από τους Σταυροφόρους στη Γαλλία. Ναι, αλλά τι γίνεται με το κυρίως φόρεμα της Παρθένου; Υπάρχει και αυτό, στο μουσείο της πόλης Ζούγκδιδι της Γεωργίας. Περιέργως ως προσκύνημα δεν έχει πάει καθόλου καλά, ίσως να έχουν παίξει αρνητικό ρόλο οι δεκαετίες κομμουνιστικού αθεϊσμού.

Θεωρητικά είναι μάλλον δύσκολο να αποκαλυφθεί άλλο ιερό κειμήλιο. Άλλωστε δεν χρειάζεται πια. Η πίστη προς την Παναγία είναι τόσο ισχυρή που φέρνει πλήθη στις εκκλησιές και χρυσάφι στις εικόνες. Οι άνθρωποι θα προσευχηθούν, θα τάξουν και θα παρακαλέσουν. Θα αγοράσουν εικονίσματα και κινέζικα είδη. Και μετά θα κατασπαράξουν κοπάδια σε μπριζόλες και παϊδάκια. Ένα θέαμα που, όντως, σε υποχρεώνει να κάνεις τον σταυρό σου.