ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ του ΙΩΑΝΝΗ

Ένα πολύ δημοφιλές κείμενο της «Αγίας Γραφής», είναι η «Αποκάλυψη του Ιωάννου». Η «Αποκάλυψη», δεν συμπεριλαμβανόταν πάντα στην «Αγία Γραφή».
Τοποθετήθηκε οριστικά ανάμεσα στα «κανονικά» κείμενα, μετά τη Σύνοδο του Τριδέντου το 1545.
Ο Μέγας Ωριγένης († 254) την αγνοεί. Ο Αγ. Διονύσιος της Αλεξάνδρειας († 261) εναντιώνεται στον Αποστολικό χαρακτήρα της και συνηγορεί/ανέχεται ο Ευσέβιος της Καισαρείας († 340). Αργότερα, η Σύνοδος της Λαοδικείας αρνείται να τη συμπεριλάβει μέσα στον επίσημο Κανόνα.
Τη θεώρησαν παρείσακτη, άσχετη με το ευαγγελικό μήνυμα και την καταπολέμησαν ή την αγνόησαν οι: Αγ. Βασίλειος († 379), Αγ. Κύριλλος της Ιερουσαλήμ († 386), Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός († 390), Γρηγόριος της Νύσσης († 400), Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος († 407) και Αγ. Ιερώνυμος († 420) όπως ο Ευσέβιος.
Η «Αποκάλυψη» γράφτηκε από τον Ιωάννη στην Πάτμο, το 94 σαν προφητική. Στην πραγματικότητα όμως, περιγράφει πραγματικά γεγονότα. Περιγράφει: α) την πυρπόληση της Ρώμης (κεφ.ΙΗ) που έγινε το 64, β)την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (ΙΑ) που έγινε το 70.
Οι υποτιθέμενες προφητείες όμως ήταν ελκυστικές για τους πιστούς, οι οποίοι τελικά «επέβαλαν» το να συμπεριληφθεί στην «Αγία Γραφή». Οι κάθε είδους προφητείες (όπως και αυτές του Νοστράδαμου) ήταν δημοφιλέστατες κατά τον Μεσαίωνα. Πολλές έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, όπως η «Αποκάλυψη», του Νοστράδαμου, αλλά και του «Καζαμία» που ακόμα εκδίδεται ως λαϊκό ανάγνωσμα κάθε χρόνο.